De rasstandaard van het Ouessant schaap heeft als hoofddoel om de eigenschappen van het oorspronkelijke Ouessant schaap zo goed mogelijk te conserveren. Zo is de schofthoogte uiteraard belangrijk, naast een hele reeks andere kenmerken, zoals een korte staart, fijne oren, eenvormige kleur enzovoort. Nu, een aantal kenmerken doen niets af aan de gezondheid van het dier: een ooi van 47 cm met lichte hoornaanzet, een te lange staart en vlekken in de vacht, heeft daarom nog geen gezondheidsproblemen.
Bij sommige raseigenschappen is er echter wel een gezondheidsrisico dat soms onderschat wordt. Daarom is het belangrijk een goede beoordeling te doen van het schaap. Laat ons even focussen op 4 kenmerken (en deze selectie is zeker geen exhaustieve lijst):
1. De tanden: het Ouessant schaap heeft 8 snijtanden in de onderkaak. Die snijtanden moeten perfect aansluiten op de bovenkaak als het schaap na 2,5 jaar al zijn snijtanden heeft gewisseld. Zo slijten ze stelselmatig af. Helaas staan de tanden bij sommige Ouessanten te veel naar voor gericht (zie foto). Je kan dit voelen door met je vinger over de snijtanden te gaan van boven naar onder: je mag dan geen scherpe tanden voelen. Dit lijkt triviaal maar is het allerminst. Als het schaap immers nog maar 6-7 jaar is vallen deze tanden immers vaak al uit waardoor het een pak moeilijk wordt om te grazen. Vaak is bijvoederen de enige optie en worden deze schapen minder oud dan Ouessantjes met een correct gebit.
Bij sommige raseigenschappen is er echter wel een gezondheidsrisico dat soms onderschat wordt. Daarom is het belangrijk een goede beoordeling te doen van het schaap. Laat ons even focussen op 4 kenmerken (en deze selectie is zeker geen exhaustieve lijst):
1. De tanden: het Ouessant schaap heeft 8 snijtanden in de onderkaak. Die snijtanden moeten perfect aansluiten op de bovenkaak als het schaap na 2,5 jaar al zijn snijtanden heeft gewisseld. Zo slijten ze stelselmatig af. Helaas staan de tanden bij sommige Ouessanten te veel naar voor gericht (zie foto). Je kan dit voelen door met je vinger over de snijtanden te gaan van boven naar onder: je mag dan geen scherpe tanden voelen. Dit lijkt triviaal maar is het allerminst. Als het schaap immers nog maar 6-7 jaar is vallen deze tanden immers vaak al uit waardoor het een pak moeilijk wordt om te grazen. Vaak is bijvoederen de enige optie en worden deze schapen minder oud dan Ouessantjes met een correct gebit.
2. De pootstand: Sommige Ouessantjes hebben koehakkige achterpoten. Dit wil zeggen dat ze "X-benen" hebben. Je kan koehakkigheid vaststellen door het schaap langs achter te observeren. Tijdens de jonge jaren van het dier levert koehakkigheid meestal slechts beperkte ongemakken op, maar op latere leeftijd kan de overbelasting van de gewrichten leiden tot stijfheid, pijn en zelfs kraken in de heup bij het stappen. Die genetische heupdysplasie wil je vermijden door te fokken met dieren met rechte poten.
2. De pootstand: Sommige Ouessantjes hebben koehakkige achterpoten. Dit wil zeggen dat ze "X-benen" hebben. Je kan koehakkigheid vaststellen door het schaap langs achter te observeren. Tijdens de jonge jaren van het dier levert koehakkigheid meestal slechts beperkte ongemakken op, maar op latere leeftijd kan de overbelasting van de gewrichten leiden tot stijfheid, pijn en zelfs kraken in de heup bij het stappen. Die genetische heupdysplasie wil je vermijden door te fokken met dieren met rechte poten.
3. De hoeven: Gezonde hoeven zijn verzorgde hoeven. Die moeten bij Ouessantjes een drietal keer per jaar geïnspecteerd en zonodig bekapt worden, als ze op verharde grond lopen soms maar 2 maal per jaar. Daardoor wordt de overtollige hoornige aangroei verwijderd. Zo vermijd je dat er delen van de hoornaangroei los komt te liggen, waardoor er zich dan weer bacteriën in de holtes kunnen nesteren. Door een overgroeide hoorn kan een Ouessant overigens kreupel beginnen lopen, waardoor deze minder zal grazen. Het gevolg op de gezondheid laat zich raden.
4. De hoorns (voor rammen): Te nauwe hoorns bij de rammen leveren problemen op omdat ze na verloop van tijd tegen de kop kunnen duwen of er zelfs in groeien. In dat geval is moeten de hoorns deels afgezaagd worden. Wanneer de hoorns nog in de groei zijn, moet het afzagen zelfs regelmatig gebeuren. Uiteraard is het scheren van een ram met te nauwe hoorns ook geen pretje.